Πιστεύω σ’ εκείνους που δεν πιστεύουν,
Πιστεύω σ’ εκείνους που πιστεύουν στο Θεό,
Πιστεύω στη λευκή κόλλα που με αφήνει να εκφράζομαι
Πιστεύω σ’ εκείνους που έχασαν τη ζωή τους διεκδικώντας τα πιστεύω τους
Πιστεύω στις στάλες ιδρώτα που έχυσα προσπαθώντας να γίνω καλύτερος άνθρωπος
Πιστεύω ότι μπορώ να πετάξω, να αγγίξω τον ουρανό, στους ανθρώπους και την ομορφιά τους
Πιστεύω στον κόκκο κιμωλίας που χαραμίστηκε για να μου μάθει τι να πιστεύω
Πιστεύω στη γεύση και σε όλους τους τόπους που με ταξιδεύουν
Πιστεύω σ’ εκείνους που προσπαθούν, ακόμη κι αν δεν τα καταφέρνουν
Πιστεύω σ’ εκείνους που αγαπούν και το λένε
Πιστεύω στο απίστευτο, μα και στο πιστευτό
Πιστεύω στο σημάδι κραγιόν που μένει στο μάγουλο μετά από μια αξέχαστη νύχτα.
Πιστεύω σ’ εκείνους που ερωτεύονται και νιώθουν σαν εμένα.
Πιστεύω σ’ εκείνους που κλαίνε και δεν νιώθουν ντροπή αλλά περηφάνεια
Πιστεύω στο ποτό που με κρατάει μακριά από ανησυχίες
Πιστεύω στις σπασμένες μαριονέτες που θυσιάστηκαν για μια παράσταση για ένα χαμόγελο
Πιστεύω στα διπλοσφραγισμένα μπαούλα που δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσουν
Πιστεύω στους γείτονές μου που ξέρω τόσο λίγα και τόσο πολλά γι αυτούς
Τελικά δεν πιστεύω σε τίποτα, πιστεύω μόνο σε σένα και σε μένα.
~
Συνάντηση 6η
Η ποίηση είναι θόρυβος, μα έρωτας για κάποιους.
Η ποίηση είναι κουραστική, μα τρόπος έκφρασης για άλλους.
Η ποίηση είναι πολλά, μα υπέροχη για όλους.
Συνάντηση 8η & 9η
~
Συνάντηση 8η & 9η
